60 km in Limburgs Zwaarste

Afgelopen Vrijdag was het dan zover .... ik "mocht" afdalen naar het Zuiden des lands voor mijn 1ste "Limburgs Zwaarste" alwaar ik koos voor de 60 km en niet voor de nog zwaardere 80 of 100km.
De afgelopen tijd stond dan ook in het teken van deze wedstrijd met recentelijk nog een "ware" heuveltraining op het parcours van de Berg en Dal ultraloop die ook mede door Willem Mütze en  Annemarie wordt georganiseerd.

Het ging echter al mis na 30 van de ruim 300 km's die ik moest rijden ...... aanlopende rechter remschijf voor zorgde voor omkeer naar huis en wisseling van de auto.
Gelukkig had de 2de auto geen problemen al vergat ik wel wat spullen in auto 1. De rest van de reis verging voorspoedig met voornamelijk de muziek op hard .... Heavy Metal hard.

Mijn groene slaapplekje

We sliepen in een Scouting gebouw op een paar km afstand van de start in zelf meegebrachte slaapzakken en slaapmatjes. Het deed mij weer terugdenken aan slapen in de berghutten. Incl. gesnurk ... bed gekraak en nachtelijke wc bezoekers.
De hele avond druppelden de mensen binnen uit vele windstreken en landen en wegens uitblijven van koffie en kampvuur bezochten Arie en mijzelf de naastgelegen voetbalkantine voor een bakje leut en lekker koud biertje.
Bij terugkomst bleken de meeste 80 en 100km lopers al naar bed te zijn (zij vertrokken dan ook om 06.00 tegen onze 09.00 uur) en genoten we nog van een paar wijntjes alvorens we ook te bed gingen.

Om 05.00 ging mijn interne wekker af ( de echte gaat door de weeks ook meestal om deze tijd) en ik voegde mij bij de ontbijtende 80 / 100km lopers alvorens zij vertrokken in het donker met hoofdlamp op en ik even het rijk alleen had.
Om 09.00 precies klonk ons startschot en met de zon al op onze rug vertrokken we het bos en de heuvels in.

Mijn doel was om vandaag erg rustig van start te gaan en niets te forceren. Kortom wandelen indien het niet zou gaan. Geen eindtijd in het hoofd maar gewoon genieten van de loop ( al zag het erna uit dat ik zo rond de 8 1/2 er over zou gaan doen).
Natuurlijk loop je dan al snel wat achteraan maar ik kon de 1ste 15 km het groepje met Els ( mijn steun en toeverlaat in de 60 van Berg en Dal) goed volgen. En waar ik bij het beklimmen van een heuvel achterop raakte maakte ik weer goed door niet verkeerd te lopen en op waar het kon iets sneller te dalen / lopen.

Ik had me gelukkig goed ingesmeerd want de temperatuur zou vandaag tot wel 25 graden oplopen ..... en dat zonder een zuchtje wind. Verder liet ik het mij smaken bij de verzorgingsposten ( gewoon super wat ze hebben liggen) en alles ging goed totdat ik genietend van de omgeving een tak op mijn pad over het hoofd zag en hierover struikelde ..... mijn rechterbeen ving de val op maar ik verrekte een spier in mijn rechter been en het schoot meteen vol in mijn kuit. De volgende 3 km 's werden hierdoor noodgedwongen wandelend afgelegd maar ik kwam al snel tot de conclusie dat de laatste 25 km er niet meer in zouden zitten ..... althans niet zonder "blijvende" schade ( lees weer 3 maanden eruit).  Mijn kuit en bijliggende spieren zaten gewoon vast en op slot. Masseren, even rusten en zakje" ice power" erop smeren hielpen ook niet.

Met wat gevloek besloot ik om te stoppen omdat ik geen zin heb om er voor weken ( of langer ) uit te liggen en zo onze bergvakantie en andere sportieve plannen in gevaar te laten komen.
Helaas pindakaas voor deze poging en dus besloot ik om bij de volgende post te stoppen zodat ik hopelijk een lift terug kon krijgen  ...... dit was zoals de rest van de organisatie perfect geregeld en wij ( nog 3 andere uitvallers) vlot terug werden gereden naar de start.
Een handdoek met erop geborduurde naam en afstand van de loop rijker begon ik na een frisse douche weer aan de terugreis van 3 1/2 uur  .... in de volgende auto wil ik nu wel cruise control ..... Gas geven was soms pijnlijk ..... maar gelukkig gaat het vandaag (Zondag) al weer wat beter. Ik kon zelfs al weer 3km wandelen ( met Fons de hond ) ..... met af en toe een hinkend been.

Ik kom volgend jaar hier zeker terug ( en zal dan beter opletten waar ik mijn voeten neer zet) en kijk terug op een erg mooie dag. Voor de organisatie niets dan lof en ik heb niets te klagen gehad .... ok 1 ding dan ..... mag het de volgende keer iets frisser (lees minder warm) zijn. Mijn waterzak met inhoud 2 liter was dan ook volledig leeg ( naast de nodige andere drank bij de posten en eigen sportdrank).

Nu maar eerst de komende week het rustig aan doen wat lopen betreft ..... kortom de 21km van Den Helder die ik al tijden in de agenda had staan er uit gehaald ..... en misschien nu maar even wat meer aandacht aan de andere sporten in ons arsenaal.

Update 06-04-2011
Met de kuit gaat ondertussen alweer een stuk beter.... is nog wel gevoelig maar kan nu zonder "hinken/trekken" van mijn been lopen. Het ziet er wel na uit dat een paar spieren in mijn rechter been het zwaar hebben gehad want die zijn nog steeds gevoelig ( lees hardlopen zit er nog niet in). De afgelopen dagen baalde ik vreselijk dat ik moest stoppen tijdens de 60km ...... en sommige vroegen via de mail dan ook waarom ik niet verder was gegaan ( al dan niet wandelend om maar geen DNF achter je naam te krijgen) .... tja ook daar heb ik natuurlijk over nagedacht tijdens de loop maar het ging echt niet meer. Het duurde meer dan een uur voordat ik weer op mijn rechter been kon staan en dan vindt ik het onverantwoord om door te gaan (indien er geen andere keus is ligt het natuurlijk anders). Natuurlijk had ik kunnen wachten in de hoop dat .....
Maar ik heb geen glazen bol dus ... volgende keer herhansing.