Canicross en Bikejöring

Afgelopen Zondag in het bos

Zoals bekend lopen wij graag hard en dan het liefst samen met onze hond Fons. Waar hij een paar jaar geleden nog vrolijk 15 km mee rende (bijna aan een stuk) en in de Zwitserse Alpen zich kon uitleven is hij nu al moe na 1km ...... hij is nu al ook 12 jaar "jong" en krijgt ....... herstel heeft duidelijk last van ouderdoms verschijnselen.

Dit stukje zat al enige tijd in de pijplijn maar kwam naar na de wedstrijd (20 van Drachten), het stukje van Rinus   en na een gesprek met een medeloper van de trail in Berg en dal weer bovendrijven.


Al jaren betrekken wij Fons bij ons hardlopen en wil je dat in wedstrijd verband ook dan kom je op Canicrossen (NL)  of klik Hier voor CC België . En daar zat dan ook meteen het probleem wat tijdens de training niet een groot probleem is maar tijdens een wedstrijd wel ......even ter info :  Fons is een Jack Russel en heeft het de 1ste 5 jaren van zijn leven  niet al te best gehad. Na een lange zwerftocht stond hij op een  Oktober ochtend bij mijn voordeur (verkleumd / mager en bang) en is nooit meer van mijn zijde geweken.

Vlot na aankomst bij mij ( en nadat bleek dat niemand hem zocht en "miste")  ben ik met training begonnen. Het bleek al snel dat  A. hij niet van andere honden houdt (ooit gebeten), B.liever lui is dan moe en C.een volger is en geen leider (lees .... hij loopt naast je of achter je .... niet voorop of alleen wanneer het de weg naar huis is) en D. Angstig is wat er niet uit wil (slechte jeugd gehad). Je ziet niet echt ideaal om dan met heel veel honden te gaan rennen en ook niet om voorop te lopen / rennen.

We hebben er ons al bij neergelegd dat het (nu al helemaal) niets meer zal worden met deze hond en Canicrossen of rennend voor onze fiets (Bikejöring) dus doen we het maar op een wat kleinere schaal en niet in teamverband bij ons in de bossen of op het strand bij IJmuiden.

En zeg nou zelf er is toch niets lekkerder dan lopen in de natuur .... zo kwamen we afgelopen Zondag welgeteld 15 reeën tegen op een tochtje van 15 km. En dat met de stilte om je heen ...... heerlijk.
Maar stil aan denken we al aan zijn opvolger ......... waarschijnlijk/ hopelijk duurt dat nog vele jaren maar een mens mag soms toch dromen / aan denken (sorry Fons).
Wens nummer een is dat de hond graag wil rennen en dat ook voor langere tijden kan volhouden. Dan komen zaken als moet graag willen spelen en luisteren. Dit kan dan ook in de vorm van agility (behendigheid) training zijn. Waarbij de hond samen met zijn baasje een hindernis parcours moet afleggen ..... ok de hond want baasje rent alleen mee voor de weg te wijzen. Ik ben er ooit mee begonnen maar kwam er snel achter dat dit ook niet Fons zijn ding zou worden.

Een bijna Fons look a like

We hebben al een lijstje met honden die in aanmerking zouden komen maar gaan pas echt zoeken als Fons er niet meer is.
Op het lijstje staan (op dit moment) de volgende honden - Border Collie, Australian Kelpie, Australian Koolie, Husky ( Alaskan Malamute, Siberian Husky).
Maar we zullen ook niet de asiels vergeten op onze zoektocht want zoals we deze zomer weer met eigen ogen zagen zijn er genoeg honden op zoek naar een nieuw baasje.
Elk soort heeft zo zijn voor en nadelen en we gaan tzt verder kijken welke het beste bij ons past en het dus zou kunnen worden.

Favoriete positie en plek