vakantie terugblik

Het is wat als je weer druk bezig bent met de alledaagse dingen....en voor ons horen daar nu werk, een verhuizing en bruiloft van een vriendin bij.....dat je af en toe met veel plezier kan terugkijken op de vakantie.


We hebben de eerste dag na aankomst in Frutingen een "trail" run gedaan door de bergen van Frütingen (waar onze tent stond) naar Adelboden. We zouden niet zo ver gaan lopen maar hadden voor de zekerheid maar "iets" water meegenomen en geld voor onvoorziene dingen.
De tocht bleek best nog pittig en maar iets langer als de geplande 10 km...... eeeh dat werden er dus 31.

Ik had het Garmin horloge om en helaas ingesteld dat bij elke stop die je maakt het horloge ook een automatische stop heeft. Bij beweging deed het horloge dan ook weer mee. Het probleem is daarbij alleen als je steil omhoog gaat het horloge denk dat je stil blijft staan.....helaas wel met een hartslag van 170/min. Voor de volgende tochten dit dus ook maar uitgezet.
Ik heb het horloge ook alleen maar aangehad op de heenweg omdat de batterijen het niet lang vol houden. Iets waar de Suunto t6 geen probleem mee heeft en dus ons van de nodige info voorzag. In de bergen en op een erg lange tocht is de Suunto toch wel in element.
In Adelboden aangekomen even een pitstop, supermarkt plunderen voor drinken/eten... , even iets eten en zitten en vervolgens bedenken of we met de bus teruggaan of.......jawel, lopend.
het is het laatste geworden. Via de grote weg met druk verkeer terug naar Frütingen. Wel een snellere route als de heenweg gelukkig en nog net op tijd terug om nog wat boodschappen te kunnen doen voor de avondmaaltijd. Wel rare gezichten van de mensen in de auto's die niet gewend zijn aan hardlopende buitenlanders met een camelback en rugzakje om.
Voor de foto's van de 1ste dag....klik HIER



Dag 2 en het idee voor de dagvullende bezigheid was ontstaan op dag 1 in Adelboden.
Er ging een lift naar boven in de berg naar de Hanenmoospass... en met uitzicht op het gebied waar we een aantal jaren geleden als eens gewandeld hadden.
Wij gingen alleen niet met de lift maar lopen....Ook weer een pittige klim omhoog en ook al is het niet echt warm het wordt het vanzelf wel. Voor de terugtocht hadden we bedacht om een stukje op de step te doen...Erg leuk en snel helaas dus je bent zo weer op het punt dat je de step weer in moet leveren. Verder gelopen en dit keer ruim op tijd voor de avondboodschappen.
Voor foto's klik HIER Voor de garmin, klik HIER voor de tocht omhoog, HIER voor de afdaling met step en HIER voor de verder afdaling.


Dag 3 werd een wellnessdag....vol sauna en bubbelbad........en voorbereiden op de volgende tocht.


We wilden graag naar een hut lopen en daar blijven slapen. Helaas was voor zaterdag de hut vol en moesten we de zaterdag doorkomen met opnieuw....hardlopen.....
We hebben een mooie tocht gemaakt van Kandersteg naar de Blausee en weer terug.
Iets oponthoud van een koeienoptocht die van de bovenwei weer naar beneden werden gebracht ivm de aankomende winter. Daarna maar weer snel door..... al met al weer leuke km afgelegd (zie GARMIN) en de omgeving een beetje verkend voor de grote huttentocht. Op de weg terug naar Frütigen even bij de Blausee gestopt om daar een verse forel te kopen ( die dag gevangen en verpakt) met de bedoeling ( en ook gedaan) die 's avonds op de algemene BBQ plek soldaat te maken ....... dit samen met oa. een lekkere gepofte aardappel. Helaas zijn er hier geen foto's van want een camera zonder batterij doet schijnbaar niet zo veel.



Daar gingen we dan...zondag ochtend....bepakt en bezakt. Grote rugzak mee met daarin onze bepakking van vele Kilo's (+/- 20kg) .....met extra een jas, lange broek, slaapzak, eten voor het geval dat we nog verder door willen gaan...je kan het zo gek niet verzinnen of we hadden het mee.... het jaar ervoor moesten we een onverwachts in de bergen overnachten in de tent en toen kwam zo goed als alles van pas ..... van waterfilter tot extra droge kleding.

Het weer is droog maar bewolkt. het zou niet gaan regenen dus we gaan op pad.
Het 1ste stuk is goed te doen en gaat naar een meer dat het meest gefotografeerde meer is uit het gebied. Het is erg druk en je kan er ook met kabelbaan komen. Hele familie's lopen er rond en fris en fruitig gaan ze een stukje mee omhoog. Je kan rond het meer vissen en BBQ-en en het is er een drukte van belang. Wij gaan ons afvragen of dit zo blijft want dan is de tocht toch niet zo als alle andere tochten..... maar als het steil wordt en je de bomen gaat missen haken ze af......
De weg wordt steil en veel weide terrein met stenen. Na een kop koffie bij een 1ste hut vervolgen wij de weg en de mist zet op. Nog steeds zijn er veel mensen op pad en met name al bezig met een afdaling. Ze vragen of we blijven slapen in een hut en wensen ons veel sterkte met het vervolg van de reis.

Na een 2de pitstop voor wat brood en drinken wordt de mist dikker en de weg nog steiler en inmiddels is het weide landschap verdwenen en is er alleen nog steen, steen en steen......en de aletsch gletsjer . Geminimaliseerd door de zomer en er breken af en toe met veel kabaal stukken af. De berg schoenen van Patrick geven problemen door de onbuigzaamheid op de voornamelijk uit gruis bestaande ondergrond ( ze zijn na ongeveer 6 jaar berglopen duidelijk aan vervanging toe). Het is moeilijk lopen op het gladde terrein met losse stenen. Ik heb zelf deze keer mijn trailschoenen ( de nomads waren nog nat) aan en dat gaat beter.
Na een lange tocht komen we aan bij de hut die boven op de inmiddels liefkozend genoemde "mount Doom" staat maar eigenlijk de Blumlisalp heet. Veel mist en slecht zicht helaas maar de glühwein en het biertje smaken prima.
Na een voedzame maaltijd van soep, sla en pasta en als toetje iets van vanillepudding kaarten we nog wat met mede tafelgenoten en dan gaan we slapen in de slaapzaal met 20 man in een stapelwand. Het wordt niet veel slapen maar goed.....rond 5 uur horen we iets tegen de ruiten slaan en denken aan regen......balen wat dat zou de afdaling erg glad maken. Rond 6.30 gaan de eersten naar het toilet (eigenlijk hele nacht geloop van mensen) en horen we iemand praten over iets dat lijkt op sneeuw maar aangezien niemand dat verwacht denken we dat we het verkeerd verstaan.....helaas............als we 10 minuten later zelf richting ontbijt gaan zien we tot onze grote verbazing een witte wereld.....

Na wat foto's en een lang ontbijt want echt zin om te vertrekken hebben we niet....en velen met ons..........kleden we ons in de wat warmere kleding ( dat sommige niet bij zich hadden in hun kleine rugzakje) en besluiten toch maar te vertrekken.
Het wordt een lange en moeilijke afdaling langs touwen en vele smalle trappetjes.
We zijn blij als we in het dal zijn en een geasfalteerde weg zien......het laatste stukje naar de bus is voor ons niet via het wandelpad. Met knikkende knieën komen we aan bij een gezellig restaurant en bestellen we eten. Opnieuw een koeien afdaling van hoge wei naar het dal en ook komt er nog iemand bij ons aan tafel die we kennen uit de hut en ook onze route heeft gelopen.
Ook hij vond het zwaar en was blij met een geasfalteerde weg.
Na een mooie busrit richting Frütingen waarbij er weer koeien zorgen voor een vertraging van 1 uur en een kapot busje (remmen!!!) waardoor we moesten overstappen en ik bijna vergeten werd door de buschauffeur zijn we blij als we bij de tent zijn en de rugzak af kan.
De spierpijn bij mij is de volgende dagen niet van de lucht maar de foto's spreken voor zich.....
Het Garmin horloge alleen op de heenweg om ivm batterij duur. Verder staat er ook de data op van het hardlooprondje van Patrick de dag ervoor.

Tijdens een van de andere tochten kwamen we bij een sportwinkel ( what's new) en daar hadden we met flinke korting elk een paar sportschoenen gekocht ( icebugs) voor als het eens echt gaat vriezen in Nederland. En hiervan ontstond het idee om eens te kijken of er in de buurt ook een zaak zat met spullen van Raidlight. Helaas voor de dichtstbijzijnde winkel konden we net zo goed "even" iets verder omrijden om uit te komen in Garmisch-Partenkirchen ...... (Duitsland dus) om daar bij de winkel racelite onze spullen te halen en te passen.

Zo gezegd zo gedaan en dinsdag ochtend vertrokken wij naar Oostenrijk !!!!!!!! Je moet namelijk weten dat de Garmisch-partenkirchen in de Duitse alpen ligt en vanuit onze kant het best te berijken is als je via Oostenrijk gaat.
Via een hotel overnachting ( met sauna ...... en wederom heerlijk) kwamen wij de volgende dag bij de winkel aan en om een lang verhaal kort te maken ....... we hebben nog net niet de winkel leeg gekocht. En indien er nog iets nodig is dan bestellen we dat wel via hun website.
Waar de een vakantie prullaria koopt kopen wij hoofdzakelijk spullen voor onze sporten ( is het niet voor de bergsport dan wel voor het fietsen of hardlopen).
Moe en voldaan klikten wij ons thuis adres aan in de navigatie (waar we anders gewoon onze neus volgen en kaart lezen) en kon de terugreis beginnen.
Helaas zou de vakantie bijna weer ten einde zijn. Maar onderweg kwamen de volgende vakantie plannen al weer naar boven drijven....... volgend jaar opnieuw naar de bergen met veel wandelen en hardlopen......... en sauna dagje.